Kοινοτική Ψυχιατρική

Με βάση τα εθνικά προγράμματα δράσης και την σχετική νομοθεσία επιχειρείται δυναμικά η μετατόπιση του κέντρου βάρους της παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας από τα ψυχιατρεία στις μονάδες που αναπτύσσονται στην κοινότητα.

Παράλληλα, γίνονται σημαντικά βήματα στον τομέα της πρωτοβάθμιας περίθαλψης , της ενημέρωσης του κοινού και της ανάμειξης των τοπικών κοινωνιών, των οικογενειών και των χρηστών των υπηρεσιών στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων αναφορικά με τα άτομα με ψυχική δυσκολία.


Τι είναι η κοινοτική ψυχιατρική ;

Η Κοινοτική Ψυχιατρική ικανοποιεί ή αποσκοπεί στην ικανοποίηση των αναγκών ψυχικής υγείας στην κοινότητα με την χρήση όλων των διαθέσιμων δυνάμεων, πόρων και τεχνικών που ευοδώνουν την οικονομικά εφικτή θεραπεία του ψυχιατρικού ασθενούς στην κοινότητά του.

Στο πλαίσιό της,
1. οι ψυχικές αρρώστιες είναι σαν όλες τις αρρώστιες με μεσοδιαστήματα εσωτερικής και εξωτερικής ισορροπίας ή ανισορροπίας, θλίψης και ευτυχίας, πόνου και χαράς καθώς η αναζήτηση της απόλυτης ψυχικής υγείας είναι μία ουτοπία,

2. η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν μπορεί να γίνει κατανοητή όταν θεωρείται αποξενωμένη από την κοινότητα, το φυσικό και κοινωνικό πολιτιστικό περιβάλλον στο οποίο αναπτύσσεται,


3. το κοινωνικό και το φυσικό περιβάλλον πρέπει να μελωτώνται από κοινού ως προς την επίδρασή τους στην ανθρώπινη συμπεριφορά,

4. το μέγιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα παρέχεται σε σύντομο χρονικό διάστημα με το μικρότερο δυνατό κόστος,
5. οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας παρέχονται σε συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο καθώς, διαφορετικά, κάθε προσπάθεια για κοινοτική δουλειά είναι αδύνατη,

6. η ύπαρξη του ίδιου θεραπευτή σε όλες τις φάσεις της ασθένειας είναι τις περισσότερες φορές, ο καλύτερος τρόπος αποφυγής της υποτροπής και του εγκλεισμού του ψυχικά πάσχοντα,


7. η κοινότητα έχει δικούς της αυτοθεραπευτικούς ρυθμιστικούς μηχανισμούς,

8. οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας παρέχονται στην κοινότητα δίδοντας έμφαση στην καθημερινή φροντίδα έτσι ώστε οι ψυχικά πάσχοντες να μπορούν να συνεχίζουν να ζουν ενταγμένοι στον κοινωνικό ιστό,


9. οι ψυχικά ασθενείς αντιμετωπίζονται στην κοινότητα και δεν οδηγούνται σε εγκλεισμό με ταυτόχρονη προάσπιση των ατομικών τους δικαιωμάτων.